Lampa polska

Ponieważ określenie Lampa polska pojawiało się co najmniej kilkukrotnie w historycznych publikacjach, otrzymało własny artykuł. Jednak w kwestii technicznej, jest to mariaż fajerki z lampą łojową.

Aleksander Gwagnin (Alessandro Guagnini) w swoich kronikach "Sarmatiae Europeae descriptio" opisuje "(...) jest tam komin (klosz) na środku pokoju, zwisający z góry, zrobiony z kory drzew i przykryty gliną; przytwierdzona do niego jest zwisająca konstrukcja ze stali a w niej osadzona jest pochodnia (...)" Ten prymitywny, acz efektywny, sposób oświetlenia chat chłopskich przetrwał w niektórych częściach polski do XIX wieku.

O podobnym rozwiązaniu wspomina w XVII w. Ulryk Werdum opisując okolice wsi Zdziechowice i Zaklików w obecnym woj. podkarpackim:

W miejscowościach tych nie znają chłopi po wsiach i mieszczanie w mniejszych miastach świec lub lamp, lecz w większej części domów stoi w izbie pal, na nim znajduje się przytwierdzone u góry płaskie żelazo, które służy za małe ognisko. Na nie kładą suche trzaski z sośniny, zapalają je i oświecają tym sposobem izbę, lecz zarazem wywołują nieznośny dym

• Lampy polskie
• 

  Wisząca lampa w chacie

• 

  Lampa z XVI wieku

Patrz dalej

• Fajerka
• Lampka łojowa
• Lampka oliwna
• Świeca