Łój

Z Almanach
Wersja z dnia 19:05, 5 lis 2010 autorstwa Sauron (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Łój to odmiana tłuszczu zwierzęcego o konsystencji twardej i zarazem kruchej, uzyskiwanego głównie z bydła oraz rzadziej z koniny, baraniny, zajęcy, kóz i fok. Posiada barwę od szaro-białej do żółtej, bez specyficznego zapachu. Temperatura topnienia to ok. 40-48°C, zależnie od typu tkanki z której został pozyskany.

Bardzo rzadko wykorzystywany spożywczo, obecnie prawie wcale. Z tego powodu był traktowany jako odpad po uboju zwierząt i znajdował zastosowanie w produkcji świec oraz jako paliwo do lampek łojowych.

Smalec w przeciwieństwie do łoju jest przetworzonym produktem wytopu tłuszczu ze świń (w tym również dzikich). Prócz innych właściwości organoleptycznych, podstawową różnicą jest temperatura topnienia wynosząca ok. 25-45°C - zależnie od procesu produkcyjnego (obecnie sprzedawane, kostkowane smalce poddawane są dodatkowemu procesowi umożliwiającemu utrzymywanie konsystencji stałej przez długi czas w podwyższonej temperaturze - 38-45°C).

Patrz dalej[edytuj]