Krzesło kurulne
Krzesła kurulne (zwane również w późniejszym okresie krzesłem Dantego) to typ krzeseł występujący od starożytności oraz szeroko stosowany w okresie renesansu i średniowiecza. Skrzyżowane nogi, występujące w formie prostej lub wygiętej, są połączone trzpieniem przechodzącym przez deszczułki. W ramach wzmocnienia niektóre modele posiadały poprzeczkę u podstawy oraz mogły posiadać oparcie. Siedzisko pierwotnie materiałowe lub skórzane, w późniejszym okresie było również wykonywane z drewna.
W starożytnym Rzymie krzesła tego typu były znane jako curulis Sedia i były zarezerwowane dla wyższych sędziów (magistratus curules - konsul, pretor, edyl kurulny, cenzor, dyktator).
We wczesnym okresie krzesła te posiadały cztery, krótkie nogi, spięte materiałem służącym za siedzisko. W okresie średniowiecza pojawiły się podwyższone tylne nogi tworzące plecy oraz podłokietniki. Zależnie od zamożności zamawiającego, krzesła mogły być tapicerowane aksamitem, jedwabiem lub skórą - oraz jeśli materiał na to pozwalał - haftowane, rzeźbione lub inkrustowane.
Patrz również[edytuj]
Bibliografia[edytuj]
