Fajerka: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Galeria) |
|||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
Plik:Pieter_Claesz_Still-Life-with-Clay-Pipes.jpeg|Martwa natura z fajką i [[Fajerka|fajerką]], 1636r. ([[XVII]] wiek) | Plik:Pieter_Claesz_Still-Life-with-Clay-Pipes.jpeg|Martwa natura z fajką i [[Fajerka|fajerką]], 1636r. ([[XVII]] wiek) | ||
Plik:Claesz_pieter_still_life.jpeg|Martwa natura z fajką i [[Fajerka|fajerką]], 1636r. ([[XVII]] wiek) | Plik:Claesz_pieter_still_life.jpeg|Martwa natura z fajką i [[Fajerka|fajerką]], 1636r. ([[XVII]] wiek) | ||
Plik:Family.jpg|Rodzina Artysty, ok. 1665r. (XVII wiek) | Plik:Family.jpg|Rodzina Artysty, ok. 1665r. ([[XVII]] wiek) | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Wersja z 13:36, 11 maj 2010
Fajerka posiada wiele znaczeń. Prócz nowoczesnych, jak określenie pokrywy paleniska w piecu, innej nazwy dla zapałki[1] lub kierownicy (w gwarze) jest to zazwyczaj małe naczyniem utrzymujące żar lub ogień (ang. "brazier"). Wykorzystywane były do ogrzewania, podgrzewania (np. potraw) oświetlania i podtrzymywania żaru. Jak pokazują również ilustracje, pozwalała na podpalanie tytoniu w fajkach przy stole.
Źródła
"Fajerka - naczynie na żar do kadzenia"[2]
"W czasach Jana III Sobieskiego fajerką nazywano naczynie żelazne lub mosiężne, używane przez kramarzy do ogrzewania się. Za Panowania Augusta III pojawiły się fajerki stołowe, opalane spirytusem, umożliwiające odgrzewanie potraw zbyt długo stojących na stole biesiadnym. Za czasów Stanisława Augusta używano fajerek (szkandeli) do ogrzewania pościeli."[3]
Galeria
- Fajerki
"Próba ognia" z dyptyku "Sprawiedliwość cesarza Ottona", ok. 1460r. (XV wiek)
Żołnierze przy kominku, 1633r. (XVII wiek)
Rodzina Artysty, ok. 1665r. (XVII wiek)
Bibliografia
- ↑ "Słownik gwary polskiej", Jan Karłowicz, 1901r., Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego
- ↑ "Słownik gwary polskiej", Jan Karłowicz, 1901r., Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego
- ↑ Piece Kaflowe
