Piła: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Historia) |
m (→Historia) |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
[[Plik:Mendel II-Stolarz1.jpeg|thumb|200px|Piła ramowa, [[XVI]] wiek]] | [[Plik:Mendel II-Stolarz1.jpeg|thumb|200px|Piła ramowa, [[XVI]] wiek]] | ||
Rzymianie dodali do konstrukcji piły usztywniony grzbiet. Uniemożliwiało to przecinanie elementów "na wylot" jednak zapewniało dokładniejsze prowadzenie ostrza i precyzyjniejsze ciecie. Kolejną innowacją, jaką zawdzięczamy rzymianom, była piła ramowa. Wąskie ostrze (a wiec i tanie) jest utrzymywane w drewnianej ramie, a za jego naprężenie odpowiada skręcony sznur po przeciwległej stronie osi [[Piła|piły]]. Konstrukcja ta, w niezmienione formie, była podstawowym narzędziem tnącym drewno do [[XIX]] wieku. | Rzymianie dodali do konstrukcji piły usztywniony grzbiet. Uniemożliwiało to przecinanie elementów "na wylot" jednak zapewniało dokładniejsze prowadzenie ostrza i precyzyjniejsze ciecie. Kolejną innowacją, jaką zawdzięczamy rzymianom, była piła ramowa. Wąskie ostrze (a wiec i tanie) jest utrzymywane w drewnianej ramie, a za jego naprężenie odpowiada skręcony sznur po przeciwległej stronie osi [[Piła|piły]]. Konstrukcja ta, w niezmienione formie, była podstawowym narzędziem tnącym drewno do [[XIX]] wieku. | ||
{{clear}} | |||
== Galeria == | == Galeria == | ||
Aktualna wersja na dzień 10:06, 1 kwi 2012
Piła wraz z młotkiem i siekierą należy do jednych z najstarszych narzędzi znanych człowiekowi. Służy do ciecia materiałów na drobniejsze fragmenty. Historycznie było to głównie drewno, jednak w wyniku ewolucja budowy i materiałów z jakich wykonywano brzeszczoty (część tnąca piły) ewaluowała jako narzędzie do ciecia kamienia, stali i wszelkich materiałów o podobnej twardości.
Obecnie istnieją również elektryczne wersje tego narzędzia, na potrzeby artykuły będziemy omawiać jedynie wersję historyczna - ręczną.
Historia[edytuj]
Znaleziska archeologiczne ze starożytnego Egiptu datują pierwsze piły na ok. 1500 r. p.n.e. Są to narzędzia wykonane z miedzi (a więc bardzo miękkiego metalu), o szerokim ostrzu długości do 50cm i zakrzywionej, drewnianej rączce. Zęby miały nieregularny kształt, oraz aby zapobiec zakleszczaniu się piły w wyciętym otworze, piła cięła podczas ruchu powrotnego (ciągnięcia). Obecnie większość pił (z wyjątkiem np. pił typu japońskiego) tnie podczas pchania ostrza, co umożliwia wykorzystanie masy ciała osoby tnącej. Cięcie taka piłą musiało być powolnym i żmudnym procesem.[1]
Rzymianie dodali do konstrukcji piły usztywniony grzbiet. Uniemożliwiało to przecinanie elementów "na wylot" jednak zapewniało dokładniejsze prowadzenie ostrza i precyzyjniejsze ciecie. Kolejną innowacją, jaką zawdzięczamy rzymianom, była piła ramowa. Wąskie ostrze (a wiec i tanie) jest utrzymywane w drewnianej ramie, a za jego naprężenie odpowiada skręcony sznur po przeciwległej stronie osi piły. Konstrukcja ta, w niezmienione formie, była podstawowym narzędziem tnącym drewno do XIX wieku.
Galeria[edytuj]
- Przykładowe przedstawienia piły
"Życie św. Józefa" (fragment), 1425-30r. (XV wiek)
"Józef w warsztacie" - prawy fragment tryptyku, 1425-30r. (XV wiek)
"Godzinki' (ang. "Book of hours"), 1450-00r. (XV wiek)
"Cztery Stany Społeczeństwa: Praca", ok. 1505-10r. (XVI wiek)
Praca wytwórcy grzebieni, 1568r. (XVI wiek)
Bibliografia[edytuj]
- ↑ "One good turn. A natural history of the screwdriver and the screw", Witold Rybczynski, Simon & Schuster UK Ltd, 2000r. ISBN 0-7432-0849-8
