Węgiel drzewny

To jest tylko zalążek artykułu. Jeśli posiadasz wystarczającą wiedzę i materiały źródłowe, pomóż go nam rozwinąć! Pamiętaj jednak o zasadach edycji artykułów.

Węgiel drzewny - (czerń węglowa), lekka, czarna substancja wytwarzana z drewna w procesie suchej destylacji. Używany przez ludzi od zamierzchłych czasów. Zapotrzebowanie na węgiel drzewny pojawiło się z chwilą rozpoczęcia wytapiania, z jego pomocą, rudy żelaza w dymarkach. Wysoki popyt potrwał, aż do czasów rewolucji przemysłowej, kiedy zastąpiono go tańszym odpowiednikiem - koksem. Od tego momentu, stał się niszowym produktem użytkowanym na niewielką skalę.

Do podstawowych zalet węgla drzewnego w stosunku do drewna opałowego należą:

• posiada ponad trzy krotnie większą kaloryczność przy tej samej masie
• głównie żarzy się, a nie pali otwartym płomieniem
• pozbawiony jest w dużej mierze wody i posiada znikomą ilość substancji smolistych (nie dymi, lepszy uzysk cieplny)
• posiada rozwiniętą strukturę powierzchni (porowatość) - przez co charakteryzuje się duża absorpcyjnością

Historyczne zastosowanie

• jako paliwo w dymarkach, piecach i hutach
• jako paliwo w małych, przenośnych paleniskach do ogrzewania, gotowania itp. (np. fajerki)
• składnik czarnego prochu
• rysownictwo
• w medycynie
• w procesie destylacji niektórych odmian drewna, jako produkt poboczny uzyskiwano również smołę i dziegieć

Sposób uzyskania

Do XX wieku węgiel drzewny wytwarzany był w dużych stosach drewna (zwanych mielerzami), obłożonych darnią lub ziemią i zapalanych przy kontrolowanym, ograniczonym dostępie tlenu. Obecnie jest destylowany w podgrzewanych, stalowych retortach. Do wyprodukowania 1 kg węgla drzewnego potrzeba ok. 5 kg drewna.

Z wykorzystaniem nowoczesnych przedmiotów, ale obrazuje idee: