Old Sword Play/Rozdział III - Rapier i lewak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Almanach
(Utworzył nową stronę „{{NawigacjaG|Old Sword Play/Spis treści|ROZDZIAŁ II - MIECZ DWURĘCZNY|[[Old Sword Play/Rozdział IV - Miecz i pukl...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{NawigacjaG|Old Sword Play/Spis treści|[[Old Sword Play/Rozdział II - Miecz dwuręczny|ROZDZIAŁ II - MIECZ DWURĘCZNY]]|[[Old Sword Play/Rozdział IV - Miecz i puklerz|ROZDZIAŁ IV - MIECZ I PUKLERZ]]}}
{{NawigacjaG|Old Sword Play/Spis treści|[[Old Sword Play/Rozdział II - Miecz dwuręczny|ROZDZIAŁ II - MIECZ DWURĘCZNY]]|[[Old Sword Play/Rozdział IV - Miecz i puklerz|ROZDZIAŁ IV - MIECZ I PUKLERZ]]}}


Rozdział III - Rapier i Lewak.
==Rozdział III - Rapier i Lewak.==
RAPIER i lewak zajmują wśród broni używanej w swoim okresie miejsce podobne do tego, jakie wśród współczesnej broni białej zajmuje floret. Metoda walki nim [rapierem i lewakiem - przyp. tłum.] była końcowym wynikiem prób uprawiania szermierki przy użyciu jednocześnie dwóch sztuk broni. Nie ma wątpliwości, że szermierz sprawnie posługujący się rapierem i lewakiem może bez większych trudności opanować sposoby posługiwania się historycznie wcześniejszymi zestawami broni: mieczem i puklerzem, rapierem (lub sztyletem) i płaszczem, a nawet parą mieczy (dwoma mieczami podobnymi do tych używanych w zestawie z puklerzem, trzymanymi po jednym w każdej ręce).
[[Rapier|RAPIER]] i lewak zajmują wśród broni używanej w swoim okresie miejsce podobne do tego, jakie wśród współczesnej broni białej zajmuje floret. Metoda walki nim ([[Rapier|rapierem]] i lewakiem - przyp. tłum.) była końcowym wynikiem prób uprawiania szermierki przy użyciu jednocześnie dwóch sztuk broni. Nie ma wątpliwości, że szermierz sprawnie posługujący się rapierem i lewakiem może bez większych trudności opanować sposoby posługiwania się historycznie wcześniejszymi zestawami broni: mieczem i puklerzem, [[Rapier|rapierem]] (lub sztyletem) i płaszczem, a nawet parą mieczy (dwoma mieczami podobnymi do tych używanych w zestawie z puklerzem, trzymanymi po jednym w każdej ręce).


Rapier używany do ćwiczeń opisanych w tym rozdziale jest długą obosieczną bronią z pokaźnymi jelcami i obłękami, które w późniejszym okresie przekształciły się w dzwon. Trzymało się go prawą dłonią, z palcem wskazującym obejmującym w poprzek krzyż jelca. We wczesnym okresie uprawiania szermierki rapierem bez wątpienia stosowano cięcia, później stopniowo kładziono coraz większy nacisk na użycie szybszych i zadających groźniejsze rany pchnięć. W rozdziale o rapierze i lewaku zostanie opisana szermierka przy użyciu wyłącznie pchnięć, natomiast sposoby zadawania cięć zostaną opisane w następnym rozdziale o mieczu i puklerzu.
[[Rapier|Rapier]] używany do ćwiczeń opisanych w tym rozdziale jest długą obosieczną bronią z pokaźnymi jelcami i obłękami, które w późniejszym okresie przekształciły się w dzwon. Trzymało się go prawą dłonią, z palcem wskazującym obejmującym w poprzek krzyż jelca. We wczesnym okresie uprawiania szermierki rapierem bez wątpienia stosowano cięcia, później stopniowo kładziono coraz większy nacisk na użycie szybszych i zadających groźniejsze rany pchnięć. W rozdziale o rapierze i lewaku zostanie opisana szermierka przy użyciu wyłącznie pchnięć, natomiast sposoby zadawania cięć zostaną opisane w następnym rozdziale o mieczu i puklerzu.


Lewak trzymało się w lewej dłoni, ze sztychem skierowanym do góry, wyprostowany kciuk był oparty na niewielkim wyżłobieniu u podstawy głowni. Lewak był w zasadzie używany do parowania pchnięć rapiera, a jedynie w szczególnych przypadkach także do zadawania ciosów.
[[Lewak]] trzymało się w lewej dłoni, ze sztychem skierowanym do góry, wyprostowany kciuk był oparty na niewielkim wyżłobieniu u podstawy głowni. Lewak był w zasadzie używany do parowania pchnięć rapiera, a jedynie w szczególnych przypadkach także do zadawania ciosów.




GUARDIE.
==GUARDIE.==
Stosowane były cztery guardie, czyli sposoby trzymania rapiera, będące pozycjami wyjściowymi do wykonania obrony lub natarcia. Przyjmowało się je stojąc zarówno z prawą jak z lewą nogą wysuniętą do przodu.
Stosowane były cztery guardie, czyli sposoby trzymania rapiera, będące pozycjami wyjściowymi do wykonania obrony lub natarcia. Przyjmowało się je stojąc zarówno z prawą jak z lewą nogą wysuniętą do przodu.


Guardia pierwsza - pierwsza pozycja, którą broń naturalnie przyjmuje bezpośrednio po wyciągnięciu z pochwy: rękojeść nad głową, sztych wymierzony w przeciwnika, mocna strona ostrza skierowana w górę.
*Guardia pierwsza - pierwsza pozycja, którą broń naturalnie przyjmuje bezpośrednio po wyciągnięciu z pochwy: rękojeść nad głową, sztych wymierzony w przeciwnika, mocna strona ostrza skierowana w górę.
(Ryc. 9. [szermierz po prawej - przyp. tłum.])
(Ryc. 9. [szermierz po prawej - przyp. tłum.])


Guardia druga - ręka jest wyciągnięta w bok poziomo na wysokości barku, rapier ustawiony poziomo, skierowany sztychem w przeciwnika.
*Guardia druga - ręka jest wyciągnięta w bok poziomo na wysokości barku, rapier ustawiony poziomo, skierowany sztychem w przeciwnika.
(Ryc. 9. [szermierz po lewej - przyp. tłum.])
(Ryc. 9. [szermierz po lewej - przyp. tłum.])


Guardia trzecia - dłoń znajduje się na wysokości pasa, ustawiona kostkami w górę, sztych rapiera wymierzony w twarz przeciwnika, mocna krawędź głowni skierowana ukośnie w prawo i w dół.
*Guardia trzecia - dłoń znajduje się na wysokości pasa, ustawiona kostkami w górę, sztych rapiera wymierzony w twarz przeciwnika, mocna krawędź głowni skierowana ukośnie w prawo i w dół.
(Ryc. 11. [szermierz po prawej - przyp. tłum.])
(Ryc. 11. [szermierz po prawej - przyp. tłum.])


Guardia czwarta - dłoń znajduje się na wysokości pasa, kostkami w dół, sztych rapiera wymierzony w twarz przeciwnika.
*Guardia czwarta - dłoń znajduje się na wysokości pasa, kostkami w dół, sztych rapiera wymierzony w twarz przeciwnika.
(Ryc. 11. [szermierz po lewej - przyp. tłum.])
(Ryc. 11. [szermierz po lewej - przyp. tłum.])


Alfieri wprowadza także guardię środkową, Guardia Mista. Przyjmując tą guardię trzymamy rapier w pozycji pośredniej między guardią trzecią i czwartą (Ryc. 10.).
[[Francesco_Alfieri|Alfieri]] wprowadza także guardię środkową, Guardia Mista. Przyjmując tą guardię trzymamy rapier w pozycji pośredniej między guardią trzecią i czwartą (Ryc. 10.).


{{Nawigacja|Old Sword Play/Spis treści|[[Old Sword Play/Rozdział II - Miecz dwuręczny|ROZDZIAŁ II - MIECZ DWURĘCZNY]]|[[Old Sword Play/Rozdział IV - Miecz i puklerz|ROZDZIAŁ IV - MIECZ I PUKLERZ]]}}
{{Nawigacja|Old Sword Play/Spis treści|[[Old Sword Play/Rozdział II - Miecz dwuręczny|ROZDZIAŁ II - MIECZ DWURĘCZNY]]|[[Old Sword Play/Rozdział IV - Miecz i puklerz|ROZDZIAŁ IV - MIECZ I PUKLERZ]]}}

Wersja z 18:16, 29 paź 2010


Rozdział III - Rapier i Lewak.

RAPIER i lewak zajmują wśród broni używanej w swoim okresie miejsce podobne do tego, jakie wśród współczesnej broni białej zajmuje floret. Metoda walki nim (rapierem i lewakiem - przyp. tłum.) była końcowym wynikiem prób uprawiania szermierki przy użyciu jednocześnie dwóch sztuk broni. Nie ma wątpliwości, że szermierz sprawnie posługujący się rapierem i lewakiem może bez większych trudności opanować sposoby posługiwania się historycznie wcześniejszymi zestawami broni: mieczem i puklerzem, rapierem (lub sztyletem) i płaszczem, a nawet parą mieczy (dwoma mieczami podobnymi do tych używanych w zestawie z puklerzem, trzymanymi po jednym w każdej ręce).

Rapier używany do ćwiczeń opisanych w tym rozdziale jest długą obosieczną bronią z pokaźnymi jelcami i obłękami, które w późniejszym okresie przekształciły się w dzwon. Trzymało się go prawą dłonią, z palcem wskazującym obejmującym w poprzek krzyż jelca. We wczesnym okresie uprawiania szermierki rapierem bez wątpienia stosowano cięcia, później stopniowo kładziono coraz większy nacisk na użycie szybszych i zadających groźniejsze rany pchnięć. W rozdziale o rapierze i lewaku zostanie opisana szermierka przy użyciu wyłącznie pchnięć, natomiast sposoby zadawania cięć zostaną opisane w następnym rozdziale o mieczu i puklerzu.

Lewak trzymało się w lewej dłoni, ze sztychem skierowanym do góry, wyprostowany kciuk był oparty na niewielkim wyżłobieniu u podstawy głowni. Lewak był w zasadzie używany do parowania pchnięć rapiera, a jedynie w szczególnych przypadkach także do zadawania ciosów.


GUARDIE.

Stosowane były cztery guardie, czyli sposoby trzymania rapiera, będące pozycjami wyjściowymi do wykonania obrony lub natarcia. Przyjmowało się je stojąc zarówno z prawą jak z lewą nogą wysuniętą do przodu.

  • Guardia pierwsza - pierwsza pozycja, którą broń naturalnie przyjmuje bezpośrednio po wyciągnięciu z pochwy: rękojeść nad głową, sztych wymierzony w przeciwnika, mocna strona ostrza skierowana w górę.

(Ryc. 9. [szermierz po prawej - przyp. tłum.])

  • Guardia druga - ręka jest wyciągnięta w bok poziomo na wysokości barku, rapier ustawiony poziomo, skierowany sztychem w przeciwnika.

(Ryc. 9. [szermierz po lewej - przyp. tłum.])

  • Guardia trzecia - dłoń znajduje się na wysokości pasa, ustawiona kostkami w górę, sztych rapiera wymierzony w twarz przeciwnika, mocna krawędź głowni skierowana ukośnie w prawo i w dół.

(Ryc. 11. [szermierz po prawej - przyp. tłum.])

  • Guardia czwarta - dłoń znajduje się na wysokości pasa, kostkami w dół, sztych rapiera wymierzony w twarz przeciwnika.

(Ryc. 11. [szermierz po lewej - przyp. tłum.])

Alfieri wprowadza także guardię środkową, Guardia Mista. Przyjmując tą guardię trzymamy rapier w pozycji pośredniej między guardią trzecią i czwartą (Ryc. 10.).