Kaptorga
Z Almanach
Kaptorga, to schowek na amulety (nawęzy), relikwie lub pachnidła, rozpowszechniony od IX do połowy XI wieku, głównie u Słowian zachodnich i wschodnich.
Termin ten wywodzi się z języka tureckiego i pierwotnie odnosił się do prawosławnych relikwiarzy, a ozdobom tym został nadany wtórnie, w wyniku przedwczesnej interpretacji ich funkcji.
Było to najczęściej prostokątne pudełeczko, wykonane z blachy srebrnej, brązowej lub cynowej, zdobione ornamentem geometrycznym oraz zoomorficznymi np. głowami koni.
Malutkie woreczki uszyte z jedwabiu lub wełny mogły także pełnić rolę kaptorgi.[1]
Galeria
Kaptorga pogańska z Biskupina, XIV p.n.e.
Kaptorga z Bodzi, XI wiek
Kaptorga z Prabut, XI wiek
Patrz dalej
- "In Tempore" 2009, "Występowanie i funkcje wczesnośredniowiecznych kaptorg z terenu ziem polskich", Andrzej Grzegorczyk
- "Alma Mater" 1999, "KAPTORGI - Przykład kunsztu wczesnośredniowiecznego złotnictwa", Agata Sztyber
- "Kaptorga" na Freha.pl
Bibliografia
- ↑ Muzeum Archeologiczne we Wrocławiu, opis z wystawy