Węgorz europejski
Węgorz europejski (Anguilla anguilla) – ryba z rodziny węgorzowatych (Anguillidae), rzędu węgorzokształtnych (Anguilliformes). Jego krew zawiera niebezpieczną dla ssaków ichtiotoksynę.[1]
Historia[edytuj]
Zagadkę węgorza postanowili wyjaśnić starożytni, m.in. Arystoteles (384-322 p.n.e.) i Pliniusz Starszy (23-79 n.e.). Zwrócili oni uwagę na "rybę-węża", odróżniająca się od wszystkich znanych gatunków ryb nie tylko kształtem, lecz także cyklem biologicznego rozwoju. Niestety, anie Arystotelesowi, anie trzy wieki później żyjącemu Pliniuszowi nie udało się odnaleźć wylęgu i narybku węgorza. Pliniusz Starszy w swoich badaniach zaobserwował tylko, że węgorz żyje ok. 8 lat w wodach śródlądowych i jest jedyną rybą, która nie pływa po powierzchni. Arystoteles stwierdził natomiast, że węgorze biorą się najprawdopodobniej ze środka Ziemi.[2]
"Węgorz na zimę w szlamie na dnie jeziora kupami się zakopuje i całą zimę uśpiony przepędza. Wiosną z jeziora do rzek wychodzi i z wodą płynie. Ostateczne, a te niedawne postrzeżenia ukazały, że węgorz płód swój żywo na świat wydaje..." pisał polski naturalista S.B. Jundziłł w wydanej w 1807 roku "Zoologii krótko zebranej"[2]
Przypisy[edytuj]
- ↑ Za Wikipedia.org
- ↑ 2,0 2,1 "Wiedz i Życie"; czerwiec 2011; "Na grzyby i na ryby", Przemysław Miller; str. 52
