Intarsja
Z Almanach
Intarsja to technika zdobnicza, najczęściej stosowana w meblarstwie, polegająca na wykładaniu drewnianych powierzchni przedmiotów innymi gatunkami drewna, w celu uzyskania obrazów (bukietów kwiatów, scena rodzajowych itp.). Wstawki umieszcza się w miejscu usuniętych fragmentów oryginalnej powierzchni.
Technika ta była znana już w starożytności, ale szczególnie rozwinęła się we Francji w XVII i XVIII wieku. W Polsce jej rozwój nastąpił w XVIII wieku w Toruniu.[1]
Podobną techniką jest inkrustacja, polegająca na wykonywaniu wgłębień w powierzchni zdobionego przedmiotu i umieszczaniu w nich odpowiednio przyciętych kawałków innych, kontrastujących materiałów jak kość, metal, kamień, szylkret czy masa perłowa.
Przypisy[edytuj]
- ↑ "Wiedza i życie", 9/2010, str.20