Kołt
Kołty to ozdoby głowy wypełniane w średniowieczu pachnidłami. Ozdoba ta była charakterystyczna dla obszarów Rusi, acz występowała również na terenach Polski.
Słowo kołt, mające swój odpowiednik w języku polskim jako kołtka lub kołstka, pochodzi od czasowników znanych tak w językach wschodnio- jak i zachodniosłowiańskich, oznaczających "kołysanie, kiwanie i potrząsanie". W Polsce nazwa ta z pewnością funkcjonuje jeszcze w XV wieku. Świadczy o tym chociażby zapiska sądowa z 1471 roku z terenu ziemi sanockiej. Mówi ona o najechaniu dóbr Jaczka, kmiecia z Jablonyczy (obecnie Jabłonica Polska, pow. Brzozów) przez ludzi Jana Kobyleńskiego, dzierżawcy w Sanoczku i Rogach. W trakcie tego najazdu ukradziono kosztowności jego żony Małgorzaty, w tym również owe coltkhy.
