Utwardzanie skóry: Różnice pomiędzy wersjami

Z Almanach
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 7 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
"... Dlatego właśnie warto przytoczyć rezultaty eksperymentu, który podjęto w celu ustalenia techniki wykonania tarczy pochodzącej, co prawda, z zupełnie innego czasu i terytorium, ale — jak wolno sądzić — zabiegi stosowane w średniowieczu podczas obróbki surowca skórzanego mają wielowiekową tradycję. Asumpt do badań dała całkowicie skórzana okrągła tarcza z [[VIII]] wieku p.n.e. odkryta na Islandii. Zastanawiano się, w jaki sposób można zapewnić właściwą twardość i wytrzymałość skóry. Okazało się, że najodpowiedniejsza była skóra bydlęca [[Garbowanie skóry|garbowana]] korą dębową, kasztanową lub sosnową przez moczenie w roztworze, a następnie oliwienie wilgotnych powierzchni. Z kolei podgrzewano ją w wodzie o temperaturze około 80°C. Stwierdzono, że tarcza sporządzona z tak przygotowanego surowca nie odkształca się, nie gnije i staje się bardziej odporna na ciosy niżli okaz wykonany z blachy miedzianej o grubości trzech milimetrów."<ref>"Polska technika wojskowa do 1500 roku", red. Andrzeja Nadolskiego, Warszawa 1994r., strona 244</ref>
Jak prawie w każdym wypadku, istnieje wiele sposobów na osiągniecie pożądanego celu, tak i tutaj istnieje wiele technik utwardzania skóry.
 
== Porady praktyczne ==
 
Podstawowa metoda polega na zanurzaniu skóry w rozgrzanym [[wikipedia:pl:Wosk_pszczeli|wosku pszczelim]].
* Skóra nie powinna być nazbyt przeschnięta,
* najlepiej by skóra była [[Garbowanie skóry|garbowana]] garbnikami roślinnymi,
* wosk powinien być możliwie gorący, acz poniżej temperatury wrzenia (ok. 340°C), należy pamiętać że niektóre substancje lotne z wosku są palne już powyżej 210°C,
* skórę należy zanurzyć na kilkanaście do kilkudziesięciu sekund (zależnie od grubości) w wosku, po czym wyciągnąć i ukształtować (jeśli nie była uformowana wcześniej),
* ewentualne pozostałości wosku na licu skóry można ponownie rozpuścić i/lub wetrzeć szmatką.
Cały proces wpływa na kolor skóry, może wpłynąć na jej rozmiar - źle dobrana temperatura wosku lub czas zanurzenia może odkształcić/wypaczyć przedmiot.
 
== Źródła ==
{{Cytat duży|... Dlatego właśnie warto przytoczyć rezultaty eksperymentu, który podjęto w celu ustalenia techniki wykonania tarczy pochodzącej, co prawda, z zupełnie innego czasu i terytorium, ale — jak wolno sądzić — zabiegi stosowane w średniowieczu podczas obróbki surowca skórzanego mają wielowiekową tradycję. Asumpt do badań dała całkowicie skórzana okrągła tarcza z [[VIII]] wieku p.n.e. odkryta na Islandii. Zastanawiano się, w jaki sposób można zapewnić właściwą twardość i wytrzymałość skóry. Okazało się, że najodpowiedniejsza była skóra bydlęca [[Garbowanie skóry|garbowana]] korą dębową, kasztanową lub sosnową przez moczenie w roztworze, a następnie oliwienie wilgotnych powierzchni. Z kolei podgrzewano ją w wodzie o temperaturze około 80°C. Stwierdzono, że tarcza sporządzona z tak przygotowanego surowca nie odkształca się, nie gnije i staje się bardziej odporna na ciosy niżli okaz wykonany z blachy miedzianej o grubości trzech milimetrów.<ref>{{cytuj książkę | autor = Andrzej Nadolski | tytuł = Polska technika wojskowa do 1500 roku | data = 1994 | strony = 244}}</ref>|"Polska technika wojskowa do 1500 roku", red. Andrzeja Nadolskiego, Warszawa 1994r., strona 244}}


== Patrz także ==
== Patrz także ==
* [[Garbowanie skóry]]
* [[Garbowanie skóry]]
* [[Impregnowanie skóry]]
* [http://www.freha.pl/index.php?showtopic=119 Freha - Utwardzanie skóry (uzbrojenie)]
* [http://www.freha.pl/index.php?showtopic=2289 Freha - Utwardzanie skóry (rzemiosła)]


== Przypisy ==
== Przypisy ==
<references/>
<references/>
<br>
[[Kategoria:Rzemieślnictwo]]
[[Kategoria:Wyroby ze skóry]]

Aktualna wersja na dzień 06:41, 2 sie 2012

Jak prawie w każdym wypadku, istnieje wiele sposobów na osiągniecie pożądanego celu, tak i tutaj istnieje wiele technik utwardzania skóry.

Porady praktyczne[edytuj]

Podstawowa metoda polega na zanurzaniu skóry w rozgrzanym wosku pszczelim.

  • Skóra nie powinna być nazbyt przeschnięta,
  • najlepiej by skóra była garbowana garbnikami roślinnymi,
  • wosk powinien być możliwie gorący, acz poniżej temperatury wrzenia (ok. 340°C), należy pamiętać że niektóre substancje lotne z wosku są palne już powyżej 210°C,
  • skórę należy zanurzyć na kilkanaście do kilkudziesięciu sekund (zależnie od grubości) w wosku, po czym wyciągnąć i ukształtować (jeśli nie była uformowana wcześniej),
  • ewentualne pozostałości wosku na licu skóry można ponownie rozpuścić i/lub wetrzeć szmatką.

Cały proces wpływa na kolor skóry, może wpłynąć na jej rozmiar - źle dobrana temperatura wosku lub czas zanurzenia może odkształcić/wypaczyć przedmiot.

Źródła[edytuj]

„

... Dlatego właśnie warto przytoczyć rezultaty eksperymentu, który podjęto w celu ustalenia techniki wykonania tarczy pochodzącej, co prawda, z zupełnie innego czasu i terytorium, ale — jak wolno sądzić — zabiegi stosowane w średniowieczu podczas obróbki surowca skórzanego mają wielowiekową tradycję. Asumpt do badań dała całkowicie skórzana okrągła tarcza z VIII wieku p.n.e. odkryta na Islandii. Zastanawiano się, w jaki sposób można zapewnić właściwą twardość i wytrzymałość skóry. Okazało się, że najodpowiedniejsza była skóra bydlęca garbowana korą dębową, kasztanową lub sosnową przez moczenie w roztworze, a następnie oliwienie wilgotnych powierzchni. Z kolei podgrzewano ją w wodzie o temperaturze około 80°C. Stwierdzono, że tarcza sporządzona z tak przygotowanego surowca nie odkształca się, nie gnije i staje się bardziej odporna na ciosy niżli okaz wykonany z blachy miedzianej o grubości trzech milimetrów.[1]

”
— "Polska technika wojskowa do 1500 roku", red. Andrzeja Nadolskiego, Warszawa 1994r., strona 244

Patrz także[edytuj]

Przypisy[edytuj]

  1. ↑ Andrzej Nadolski: Polska technika wojskowa do 1500 roku. 1994, s. 244.


Źródło: „https://almanach.historyczny.org/wiki/?title=Utwardzanie_skóry&oldid=5361”