Mleko migdałowe

Z Almanach

W średniowieczu mleko migdałowe miało nazwę zlatynizowaną amygdalate. Było powszechnie spożywane w krajach europejskich od Półwyspu Iberyjskiego do Azji Wschodniej, zarówno w świecie chrześcijańskim jak i islamskim. Średniowieczna książka kucharska nazywana "Le Viandier" (autorstwo której przypisuje się, prawdopodobnie niesłusznie, Guillaume Tirel zwanym również Taillevent) przeznaczona dla francuskich szefów kuchni królewskiej, królów Karola V i Karola VI posiada przepis na mleko migdałowe. Przed wpływami pochodzącymi z środkowych Chin, po Chińskiej wojnie domowej, mleko migdałowe było bardzo popularne na Tajwanie, nawet bardziej niż mleko sojowe.[1]

Mleko migdałowe było często używane jako zamiennik mleka krowiego lub śmietanki, zwłaszcza w okresie dni postnych (tzw. dni rybnych). Kolejna jego zaletą, równie ochoczo wykorzystywaną, jest znacznie łatwiejsze przechowywanie bez warunków chłodniczych zarówno pod postacią orzechów jak i już zrobionego mleka.

Przepis[edytuj]

Przepis na mleko migdałowe za książką kucharską "Du fait de cuisine" z 1420r. autorstwa Jehana de Dudens:

28. And again, flans of almond milk: according to the quantity of flans which you are making take the quantity of almonds, have them well and cleanly blanched and washed and then have them very well brayed; and take very clean fair water and let him strain his almond milk into a bowl or a cornue which is fair and clean according to the quantity of flans which he should make....[2]

Składniki:[edytuj]

  • 2 kubki łuskanych migdałów
  • 3 kubki wody

Na początku migdały należy wyłuskać (pozbyć się brązowej skórki). Zapewne znajdziecie na to wiele sposobów, jeden z nich to:

  • zalej migdały wrzącą wodą tak by przykryła wszystkie orzechy,
  • trzymaj je w wodzie 1 minutę, nie dłużej,
  • odsącz migdały, opłukaj zimną wodą i odsącz ponownie,
  • osusz migdały ściereczką,
  • migdały powinny w miarę łatwo wychodzić ze skórki

Robimy mleko:

  • wyłuskane migdały należy dokładnie zemleć (by jak najbardziej przypominały mąkę),
  • zalej je wrzącą wodą i pozostaw do namoknięcia przez kwadrans, mieszając je kilka razy w międzyczasie,
  • odcedź powstałą zawiesinę przez gęstą ścierkę,
  • z pozostałych wyprasek można spróbować ponownie zrobić mleko (będzie znacznie słabsze),[3]
  • ... lub użyć (nie wiem czy to jest historyczne) jako serek (dodając krowie mleko i cukier) bądź jako peeling.[4]

Tak zrobione mleko należy najlepiej zużyć zaraz po przygotowaniu, jednak powinno również być zdatne do spożycia również w dniu następnym.

Bibliografia[edytuj]