Wosk pszczeli: Różnice pomiędzy wersjami

Z Almanach
mNie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:


[[Wosk pszczeli]] to wydzielina gruczołów woskowych pszczół służąca im do budowania plastrów w ulu.  
[[Wosk pszczeli]] to wydzielina gruczołów woskowych pszczół służąca im do budowania plastrów w ulu.  
Wedle obecnej wiedzy, najstarsze dowody używania [[Miód|miodu]] i [[Wosk pszczeli|wosku pszczelego]] przez ludzi, pochodzą z [[:pl:Neolit|neolitu]]. Czyli z przed ponad 9000 tysięcy lat temu - pokazały przeprowadzone na szeroką skalę badania z terenu 16 krajów (również z Polski) Europy, Afryki i Bliskiego Wschodu w 2015r. Dotychczas najstarsze pewne ślady wykorzystywania [[Wosk pszczeli|wosku]] lub [[Miód|miodu]] na terenie Polski pochodziły z okresu wczesnego średniowiecza, przełomu 1. i 2. tysiąclecia n.e.<ref>{{cite web|last1=Pastuszka|first1=Wojciech|title=Już pierwsi rolnicy korzystali z miodu i wosku. Także w Polsce|url=http://archeowiesci.pl/2015/11/12/juz-pierwsi-rolnicy-korzystali-z-miodu-i-wosku-takze-w-polsce/|website=Archeowieści|accessdate=12 November 2015}}</ref>.


[[:pl:Arystoteles|Arystoteles]] przypuszczał, że wosk pochodzi z kwiatów. To przekonanie przetrwało aż do renesansu. W roku 1744 pojawiła się wzmianka o tym, że pszczoły same produkują wosk (H. C. Hornbostel). Dopiero po upływie prawie 50 lat informacje te zostały potwierdzone (J. Hinter), a w roku 1812 szwajcarski pszczelarz François Huber opublikował swoje spostrzeżenia na ten temat.
[[:pl:Arystoteles|Arystoteles]] przypuszczał, że wosk pochodzi z kwiatów. To przekonanie przetrwało aż do renesansu. W roku 1744 pojawiła się wzmianka o tym, że pszczoły same produkują wosk (H. C. Hornbostel). Dopiero po upływie prawie 50 lat informacje te zostały potwierdzone (J. Hinter), a w roku 1812 szwajcarski pszczelarz François Huber opublikował swoje spostrzeżenia na ten temat.


Sposób, w jaki pszczoły wydzielają wosk, został dokładniej opisany w roku 1912 (L. Dreyling).
Sposób, w jaki pszczoły wydzielają wosk, został dokładniej opisany w roku 1912 (L. Dreyling).
== Bibliografia ==

Wersja z 20:26, 12 lis 2015

Information icon4.svg

To jest tylko zalążek artykułu. Jeśli posiadasz wystarczającą wiedzę i materiały źródłowe, pomóż go nam rozwinąć!
Pamiętaj jednak o zasadach edycji artykułów.

Wosk pszczeli to wydzielina gruczołów woskowych pszczół służąca im do budowania plastrów w ulu.

Wedle obecnej wiedzy, najstarsze dowody używania miodu i wosku pszczelego przez ludzi, pochodzą z neolitu. Czyli z przed ponad 9000 tysięcy lat temu - pokazały przeprowadzone na szeroką skalę badania z terenu 16 krajów (również z Polski) Europy, Afryki i Bliskiego Wschodu w 2015r. Dotychczas najstarsze pewne ślady wykorzystywania wosku lub miodu na terenie Polski pochodziły z okresu wczesnego średniowiecza, przełomu 1. i 2. tysiąclecia n.e.[1].

Arystoteles przypuszczał, że wosk pochodzi z kwiatów. To przekonanie przetrwało aż do renesansu. W roku 1744 pojawiła się wzmianka o tym, że pszczoły same produkują wosk (H. C. Hornbostel). Dopiero po upływie prawie 50 lat informacje te zostały potwierdzone (J. Hinter), a w roku 1812 szwajcarski pszczelarz François Huber opublikował swoje spostrzeżenia na ten temat.

Sposób, w jaki pszczoły wydzielają wosk, został dokładniej opisany w roku 1912 (L. Dreyling).

Bibliografia

  1. Pastuszka, Wojciech. "Już pierwsi rolnicy korzystali z miodu i wosku. Także w Polsce". Archeowieści. Retrieved 12 November 2015.