Proca: Różnice pomiędzy wersjami

Z Almanach
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Proca''' jest prawdopodobnie najstarszą bronią miotającą, pochodzącą ze wschodu a stosowaną na zachodzie aż do [[XV]]w. Można wyróżnić dwa rodzaje proc zwykłe i drzewcowe.
[[Proca]] jest prawdopodobnie najstarszą bronią miotającą pociski znaną człowiekowi. Pochodzi ze wschodu i stosowana była na zachodzie, aż do [[XV]]w. Można wyróżnić dwa rodzaje proc: proste - sznurkowe i drzewcowe. Oryginalnie proca do miotania wykorzystywała siłę dośrodkową, obecnie w ogólnej świadomości popularniejsza jest proca neurobalistyczna (wykorzystująca energię sprężystości materiału).
[[Plik:proca.png|299px|thumb|right|Proca drzewcowa i miotania z procy]]
[[Plik:proca.png|299px|thumb|right|Proca drzewcowa i miotania z procy]]


Linia 5: Linia 5:
== Zasada działania ==
== Zasada działania ==


Najprostsze proce składają się z dwóch sznurków złączonych kawałkiem skóry lub materiału tworzącego kieszeń dla pocisku. Najczęściej z procy miotano kamieniami, choć w późniejszym okresie zdarzały się pociski metalowe.
Najprostsze [[Proca|proce]] składają się z dwóch sznurków złączonych kawałkiem skóry lub materiału tworzącego kieszeń dla pocisku. Najczęściej z procy miotano kamieniami, choć w późniejszym okresie zdarzały się pociski metalowe.
Miotanie z procy polega na rozkręceniu jej nad głową, trzymając oba końce sznurków razem z osadzonym w patce kamieniem. Uzyskana w ten sposób siła dośrodkowa, w chwili puszczenia jednego z końców powoduje wyrzucenie pocisku w żądanym kierunku.
Miotanie z procy polega na rozkręceniu jej nad głową, trzymając oba końce sznurków razem z osadzonym w patce kamieniem. Uzyskana w ten sposób siła odśrodkowa, w chwili puszczenia jednego z końców powoduje wyrzucenie pocisku w żądanym kierunku.
Proca drzewcowa ze względu na większe ramie siły posiadała większy zasięg. W praktyce pociski wyrzucane z procy raziły na odległość do 100m<sup>[1]</sup>.
Proca drzewcowa ze względu na większe ramie siły posiadała większy zasięg. W praktyce pociski wyrzucane z procy raziły na odległość do 100m<ref>"Handbuch der Waffenkunde" Boeheim</ref>.
 


[[Plik:Almanach-Dawid_i_Goliat-XII.jpeg|thumb|200px|right|Dawid i Goliat, [[XII]] wiek]]
== Historia ==
== Historia ==


Linia 26: Linia 26:
=== Proca rzemieniowa ===
=== Proca rzemieniowa ===


[[File:Proca_budowa.png|200px|thumb|right|Osadzenie kieszeni na pocisk w procy rzemieniowej]]</td></tr></table>
[[File:Proca_budowa.png|200px|thumb|right|Osadzenie kieszeni na pocisk w procy rzemieniowej]]
Do wykonania tej procy potrzebujemy rzemienia (grubszego), kawałka skóry oraz cienki rzemień lub nici do zszycia.
Do wykonania tej procy potrzebujemy rzemienia (grubszego), kawałka skóry oraz cienki rzemień lub nici do zszycia.
* rzemień rozcinamy na długości kilku cm (1) Dobrze jest końce rozcięcia przypalić okrągłym prętem.
* rzemień rozcinamy na długości kilku cm (1) Dobrze jest końce rozcięcia przypalić okrągłym prętem.
Linia 33: Linia 33:
* powstałą kieszeń przyszywamy (przywiązujemy przez otworki) do rzemienia
* powstałą kieszeń przyszywamy (przywiązujemy przez otworki) do rzemienia


----
Bibliografia:
# "Handbuch der Waffenkunde" Boeheim


[[Kategoria:Brońl]]
== Bibliografia ==
<references/>
 
== Linki zewnętrzne ==
* http://www.slinging.org/
 
<br>
[[Kategoria:Broń miotająca]]

Aktualna wersja na dzień 13:12, 28 wrz 2012

Proca jest prawdopodobnie najstarszą bronią miotającą pociski znaną człowiekowi. Pochodzi ze wschodu i stosowana była na zachodzie, aż do XVw. Można wyróżnić dwa rodzaje proc: proste - sznurkowe i drzewcowe. Oryginalnie proca do miotania wykorzystywała siłę dośrodkową, obecnie w ogólnej świadomości popularniejsza jest proca neurobalistyczna (wykorzystująca energię sprężystości materiału).

Proca drzewcowa i miotania z procy


Zasada działania[edytuj]

Najprostsze proce składają się z dwóch sznurków złączonych kawałkiem skóry lub materiału tworzącego kieszeń dla pocisku. Najczęściej z procy miotano kamieniami, choć w późniejszym okresie zdarzały się pociski metalowe. Miotanie z procy polega na rozkręceniu jej nad głową, trzymając oba końce sznurków razem z osadzonym w patce kamieniem. Uzyskana w ten sposób siła odśrodkowa, w chwili puszczenia jednego z końców powoduje wyrzucenie pocisku w żądanym kierunku. Proca drzewcowa ze względu na większe ramie siły posiadała większy zasięg. W praktyce pociski wyrzucane z procy raziły na odległość do 100m[1].

Dawid i Goliat, XII wiek

Historia[edytuj]

Ze względu na w pełni organiczną budowę procy nie zachowały się żadne eksponaty historyczne tej broni. Jej wygląd i zasadę działania znamy jedynie z ikonografii. Najprawdopodobniej linki procy były wykonane ze stosunkowo cienkich i długich kawałków skóry, kieszeń na kamień była kształtu owalnego i mogła łączyć dwa rzemienie lub być nawleczona na jeden dłuższy.


Jak zrobić procę?[edytuj]

Całe wykonanie procy sprowadza się właściwie do osadzenia kieszeni na kamień. Najlepiej gdy jest ona delikatnie wyprofilowana - ułatwia to utrzymanie pocisku we właściwym miejscu i nie wypadanie go podczas rozkręcania procy. Jeden z końców rzemienia posiada węzeł lub pętlę na palec (ten koniec pozostaje zawsze w naszej ręce).
Patkę możemy zamocować na kilka sposobów, dwa najpopularniejsze to:

Proca sznurkowa/rzemieniowa[edytuj]

Jej budowa jest bardzo prosta i sprowadza się do przywiązania dwóch sznurków/rzemieni do patki skórzanej tak by równomiernie rozłożyć siłę i aby kamień się nie wyślizgiwał z kieszeni. Dodatkowo można skórę rozciąć jak w następnym przykładzie - ułatwi to posługiwanie się procą.

Proca rzemieniowa[edytuj]

Osadzenie kieszeni na pocisk w procy rzemieniowej

Do wykonania tej procy potrzebujemy rzemienia (grubszego), kawałka skóry oraz cienki rzemień lub nici do zszycia.

  • rzemień rozcinamy na długości kilku cm (1) Dobrze jest końce rozcięcia przypalić okrągłym prętem.
  • wycinamy z kawałka skóry (3) łatkę odrobinę większą niż powstały otwór w rzemieniu (2)
  • zszywamy patkę (3) tak by powstała kieszeń (4)
  • powstałą kieszeń przyszywamy (przywiązujemy przez otworki) do rzemienia


Bibliografia[edytuj]

  1. "Handbuch der Waffenkunde" Boeheim

Linki zewnętrzne[edytuj]