Lukrecja: Różnice pomiędzy wersjami
Z Almanach
mNie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
* W 1305 roku, król angielski [[:pl:Edward_I_Długonogi|Edward I]] opodatkował eksportowaną lukrecję, aby uzyskać środki na remont London Bridge. | |||
{{Cytat duży|….Gasi pragnienie, gdy trzyma się go w ustach…|o korzeniu lukrecji pisał Theofrastus z Lesbos gdzieś około 310 r. p.n.e.}} | {{Cytat duży|….Gasi pragnienie, gdy trzyma się go w ustach…|o korzeniu lukrecji pisał Theofrastus z Lesbos gdzieś około 310 r. p.n.e.}} | ||
Wersja z 13:55, 15 sie 2012
- W 1305 roku, król angielski Edward I opodatkował eksportowaną lukrecję, aby uzyskać środki na remont London Bridge.
| „ | ….Gasi pragnienie, gdy trzyma się go w ustach… |
” |
| — o korzeniu lukrecji pisał Theofrastus z Lesbos gdzieś około 310 r. p.n.e. | ||
| „ | Lukrecja jest wyjątkowa. Można nią szybko ukoić ból gardła i kaszel. Zioło to było używane przed wiekami przez starożytnych lekarzy greckich i egipskich w infekcjach gardła – leczyło kaszel, chrypkę i astmę[1] |
” |
| — profesor Johannes Mayer, ekspert od historii leczniczej i botaniki na Uniwersytecie Würzburg. | ||
Przypisy
- ↑ Karolina Ślusarczyk: Lukrecja rośliną 2012 roku (pol.). Publikacja: 22.02 2012. [dostęp 2012-08-15].
Patrz dalej
