Konserwacja drewna
Poniżej (na razie) zebrane luźno informacje datujące pewne punkty w historii świadczące o zmianie technik używanych do pokrywania i konserwacji drewna.
XII wiek
Teofil Prezbiter opisuje sposób na stworzenie lakieru do pokrycia drewna, na podstawie oleju lnianego i żywicy zwanej kopalem (O lakierze).
Dodatkowo możemy dowiedzieć się jak barwić drzwi za pomocą oleju i różnych pigmentów (O powłóczeniu drzwi na czerwono i o oleju lnianym).
XV wiek
Cennino Cennini wspomina w swoim traktacie "II libro dell’ arte o Trattato della pittura" o barwniku z szelaku.
Werniks/Pokost
Historycznie werniks (ang. Varnish) i pokost posiadają to samo znaczenie. Określenia werniks, zwykło używać sie w kontekście malarstwa a pokost w odniesieniu do konserwacji drewna. Od XIX wieku [1] pokost oznacza jedynie zagęszczony olej lniany (z dodatkami).
Werniks/pokost to mieszanina żywicy i rozpuszczalnika w postaci oleju lub alkoholu oraz różnych dodatków uszlachetniających.
Historycznie pokost składał się ze schnącego oleju (lniany, orzechowy) i roztworu żywicy. Dodatkowo był mieszany/rozcieńczany przez terpentyne, oraz w późniejszym okresie przez różne alkohole (obecnie głównie tzw. alkohole mineralne).
