Jard: Różnice pomiędzy wersjami

Z Almanach
(Utworzył nową stronę „'''Jard''' (ang. "yard", "yd") jest jednostką długości wywodzącą się Wielkiej Brytanii, czyli tzw. imperialną. Obecnie występują dwie definicje jego długości…”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 11: Linia 11:


Nazwa ang. "yard" pochodzi od wyrazu oznaczającego prostą gałąź lub patyk. Dokładne pochodzenie miary nie jest znane, spotyka się dwie wersje historyczne. Pierwsza zakłada, że jard jest równy obwodowi talii człowieka. Druga twierdzi, iż miara została wynaleziona przez [[Henryk I|Henryka I]]  jako odległość od czubka jego nosa do kciuka (przy wyciągniętej ręce na wprost).
Nazwa ang. "yard" pochodzi od wyrazu oznaczającego prostą gałąź lub patyk. Dokładne pochodzenie miary nie jest znane, spotyka się dwie wersje historyczne. Pierwsza zakłada, że jard jest równy obwodowi talii człowieka. Druga twierdzi, iż miara została wynaleziona przez [[Henryk I|Henryka I]]  jako odległość od czubka jego nosa do kciuka (przy wyciągniętej ręce na wprost).
<br>
[[Kategoria:Jednostki miary]]

Wersja z 10:48, 26 sie 2009

Jard (ang. "yard", "yd") jest jednostką długości wywodzącą się Wielkiej Brytanii, czyli tzw. imperialną. Obecnie występują dwie definicje jego długości w świecie:

jard angielski oparty na fizycznym wzorcu wykonanym ze spiżu, przechowywanym w Londynie w gmachu parlamentu, którego wartość ustalono w 1934r: 1 jard angielski = 0,91440186 m

jard amerykański oparty o definicje metra - określony w 1866 jako: 1 jard amerykański = ok. 0.91440183 m


1 jard = 3 stopy = 36 cali

Historycznie jard był dzielony binarnie na drugą, czwartą, ósmą i szesnastą cześć, zwaną odpowiednio pół jarda, ang. "span" - odległość od końca kciuka do końca małego palca, palec, paznokieć.

Nazwa ang. "yard" pochodzi od wyrazu oznaczającego prostą gałąź lub patyk. Dokładne pochodzenie miary nie jest znane, spotyka się dwie wersje historyczne. Pierwsza zakłada, że jard jest równy obwodowi talii człowieka. Druga twierdzi, iż miara została wynaleziona przez Henryka I jako odległość od czubka jego nosa do kciuka (przy wyciągniętej ręce na wprost).