Bawełna

Z Almanach

Tkaniny bawełniane grały w średniowieczu ważną rolę w odzieży najuboższej ludności ze względu na niską cenę surowca i produkcji. Najwcześniej poznano i wyrabiano bawełniane tkaniny w Hiszpanii, gdyż uprawę bawełny i produkcję delikatnych tkanin bawełnianych rozpoczęli tam Arabowie w Xw. W chrześcijańskiej Katalonii byli tkacze bawełny, tzw. fustaneros, zrzeszeni w cechach w XIIIw. We Włoszech bawełna była znana już w XIIw., we Florencji zaś handel tkaninami bawełnianymi rozwinął się w ciągu XIIIw. W innych miastach Włoch także w ciągu XIIIw. tkacze bawełny pracowali zorganizowani we własnych cechach. Najwięcej przędzalni i pracowni tkanin bawełnianych było w Wenecji, Padwie, Rimini, Mediolanie, Bergamo i Kremonie, które miały zorganizowaną kontrolę cechową i wprowadzone znakowanie jakości towarów przeznaczonych na eksport. W ciągu XIVw. rozmaite włoskie tkaniny bawełniane przywożono na jarmarki w Niemczech południowych; do Mediolanu zwłaszcza przyjeżdżało wielu kupców po towar przeznaczony dla różnych krajów europejskich: miało to duże znaczenie w ekspansji tkactwa bawełny. We Francji poznano bawełnę w okresie wojen krzyżowych.Sprowadzano bawełnę do watowania ubiorów i dużo gotowych tkanin bawełnianych, zwanych futaines i mollequins, sprzedawano w XIIIw. na jarmarkach Szampanii i południowej Francji; jednak własny wyrób francuskich tkanin bawełnianych w niewielkim zakresie powstał dopiero w XV i XVIw. w Normandii. Problem dowozu i jakości surowca dla europejskiego tkactwa bawełny był skomplikowany z powodu szybkiego rozwoju przemysłu w różnych ośrodkach i związanego z tym coraz większego popytu na surową bawełnę.Tkactwo bawełny rozwinęło się już w drugiej połowie XIIIw. w Gandawie; do portu handlowego Flandrii w Bruges przywożono z Armenii surową bawełnę w balach i przędzę już w drugiej połowie XIIIw.Transakcje, mające na celu uzyskanie surowej bawełny, polegały przede wszystkim na wymianie towarowej; miejscem przeładunku towarów wschodnich, jak kamloty, jedwabie, brokaty, korzenie, cukier, złoto cypryjskie i bawełna, był port Famagusta na Cyprze, skąd ładowano na żaglowce sukna ze wszystkich ośrodków europejskich. Pośrednictwem w dostawach bawełny zajęli się niemal wyłącznie Wenecjanie, współpracujący z domami bankowymi Włoch w zakresie wymiany towarowej. Wprowadzona w Europie uprawa bawełny nie była wystarczająca ani co do ilości, ani jakości. Z europejskich odmian najwięcej przez tkaczy była ceniona bawełna z Apulii, za najgorszą uważano sycylijską. Z gatunków sprowadzanych za najlepszą uchodziła bawełna z upraw koło Aleppo w Syrii ze względu na długość włókna; następne lokaty miała bawełna z Małej Azji i Cypru, ceniona była bawełna z Egiptu. Wciągu XIVw. mnożyły się ośrodki przemysłu bawełnianego; nowe zespoły tkaczy cechowych wyrabiały w Niemczech południowych tzw. barchent — tkaninę z osnową lnianą i wątkiem bawełnianym. Doskonałe tkaniny bawełniane wyrabiano w Konstancji, znanej również z pracowni sukienniczych i wyrobu słynnego płótna. W latach rozkwitu 1350-1360 Konstancja była w kontakcie handlowym z Flandrią, Hiszpanią i stamtąd przeszczepił się przemysł bawełniany około połowy XIVw. do miasta Ulm. Wyroby tamtejszych barchanników miały nieograniczony zbyt na jarmarkach niemieckich, a także we Włoszech, Francji i Andaluzji. W Ulm wyrabiano różne gatunki tkanin, od delikatnych z czesanej bawełny aż do produktów filcowanych z bawełny odpadkowej. Średniej jakości tkaniny z Ulm były drukowane wzorzyście lub w całości barwione na czerwono i czarno. Najlepsze płótna bawełniane, starannie bielone, przeznaczone były na eksport i używane na bieliznę pościelową. Wyroby bawełniane miały także urozmaiconą fakturę tkacką. Oprócz splotu płóciennego w prowadzano splot czynowaty; robiono tkaniny prążkowane wypukło przez wprowadzenie grubszej nitki, a także tkaniny o wypukłych wzorachgeometrycznych.Opróczgładkichtkani ntkan o grubsze,zbliżonedoflaneli ,tkanin ykosmate,puszyste,którymipodszywanoubiory.Znakina sztukachtkani neksportowychstanowiłygwarancjęjakości .WXVw.niemieckiprzemysłbaweł-nianywUlmrozszerzyłsięnacałąSzwabię;ilośćośrodkówiichwydajnośćbyłata kwysoka,żeprócz trudnośc iznabywaniemsurowcaniełatwastałasięsprawazbytutowarów .NawzórUlmzorganizowanabyławytwórczośćtkani nbawełnianychwStrasburgu.WSzwajcariiobo kstaregocechu płócienniczegoz1268r.magistratBazyleizałożyłwlatac h1367—1377warsztatytkacki ebawełny, wktórychmiałapracowaćbiednaludnoś ćmiasta.WyrobyzBazyleibyłyprzeważniewzorzyste, zmotywemptakówlu bornamentówgeometrycznych.ZwyjątkiemBazyleiinn etkalni ebawełny wSzwajcariiniebyłyujętewciasneform yorganizacyjnecechuipomimowysiłkówwprowadzania nowychwzorówtkani nBazylea,FryburgiZurychztrudności ąutrzymywałyeksportzagranicę. WpoczątkachXVIw.,zaprzykłademMediolanu,wośrodkachtkactw abawełnywNiemczech iSzwajcariiwprowadzononowywyrób,zwanybombasin;byłatotkanin aefektowna,zczęściąosnowy jedwabną ,podwójną .Ukazaniesięte jnowościzamknęłowłaściwieokrespowodzeniatkani nbaweł-nianychażdokońcaXVIIw.TkaninywyrabianezbawełnywXVIw.zeszłydorolipodrzędnej; używanebyłynapodszewki,azewzględunabiałośćbawełnynatani echustykobiece.Wokresie wojnytrzydziestoletnie jniemieckiprzemysłbawełnianyzanikną łzupełnie.WSzwajcariiutrzymały siętkalni ebawełnyiażdonadejścianowejmodytkani nbawełnianychwkońcuXVIIw.dostarczały swychwyrobównarynk iświatowe. TkaninybawełnianepojawiłysiębardzowcześnienaŚląsku:barchentwspomnianyjes twustawachkramarzywBrzeguz1318r.,następniewŚwidnicy;wty mczasietkanin ybawełnianemogły pochodzićjedyni ezimportu .Barchanprodukowan ybyłwPolscedośćpóźno,statu tcechubarchannikówwKrakowiezostałnadan ydopierow1548r. [1]

Patrz dalej

Bibliografia

  1. "Historia Ubiorów", Maria Gutkowsk-Rychlewska, str. 220/221